Bukoliki

Fortepianowe Witolda Lutosławskiego, opracowane przez kompozytora na altówkę i wiolonczelę w roku 1962, stały się ważną pozycją repertuaru kameralnego w literaturze muzycznej na ten zestaw instrumentów. Mistrzowskie, oparte na folklorze kurpiowskim, miniatury są cennym probierzem zwięzłości muzycznej wypowiedzi, pozwalającym rozwijać i kształtować wyobraźnię muzyczną podpartą odpowiednim wyszkoleniem warsztatowym. Przedstawiona tutaj wersja na dwie altówki wykorzystuje partię altówki z pierwotnego opracowania i dodaje zmodyfikowaną nieco partię II altówki, opartą na głosie wiolonczeli, z uproszczonym enharmonicznie zapisem, przeniesionym do klucza altowego. Również partia I altówki została przeniesiona do klucza altowego, czym różni się od oryginalnego zapisu kompozytora. Mając na uwadze młodego instrumentalistę, wprowadzono zapis dla odcinków zdwojenia oktawowego, zaproponowanego przez prof. Stefana Kamasę, autora tej transkrypcji. [Bogusława Hubisz-Sielska]