Biagio Marini był skrzypkiem-wirtuozem i jednym z czołowych włoskich kompozytorów muzyki wokalnej i instrumentalnej wczesnego baroku. Kompozycje Mariniego zachowały się wyłącznie w drukach oznaczonych numerami opusów od 1 do 22 i wydawanych w latach 1617-1655 w Wenecji, Parmie, Mediolanie i Antwerpii. Sonaty VIII i IX na 2 fagoty i basso continuo pochodzą ze zbioru Sonate, symphonie, canzoni op. 8. W niniejszym wydaniu przyjęto zasadę minimalnej ingerencji w tekst źródłowy, który nie przedstawia poważnych problemów edytorskich. Zachowano oryginalne oznaczenia metrum, z wyjątkiem środkowego odcinka Sonaty IX. Wprowadzono nieobecne w pierwodruku (poza głosem [Basso continuo], gdzie pojawiają się nieregularnie) kreski taktowe (co wiązało się z koniecznością rozbicia breves w metrum dwudzielnym na dwie całe nuty połączone ligaturą) i belkowanie nut. Zapis akcydencji dostosowano do współczesnego standardu (każdy znak chromatyczny obowiązuje w danym głosie do końca taktu). Zamiast komentarza krytycznego dołączono faksymilia odpowiednich stron poszczególnych ksiąg głosowych zawierających zapis obydwu sonat.