Dyptyk I

Dyptyk I na 16-osobowy mieszany chór solistów składa się z dwóch pieśni. Szalonek skomponował go w 1993 roku do poezji Kazimierza J. Węgrzyna zawartych w tomiku Dom na przełęczy. Dyptykkompozytor dedykował, jak sam pisze, „w dowód wdzięczności wspaniałemu człowiekowi i znakomitemu chirurgowi prof. Jerzemu Zielińskiemu”.         Modlitwato pierwsza z dwóch kompozycji. Ma prostszą budowę i jest krótsza niż druga, Srebrne preludium.Zastosowane środki kompozytorskie oddają wyraźnie modlitewny charakter utworu. Szalonek, entuzjasta awangardy, jeden z czołowych sonorystów, nadaje wierszom poety nostalgiczny walor muzyczny. W twórczym działaniu zwraca uwagę na klasyczny niemal sposób tworzenia linii melodycznej, na polifonię i harmonię, a inspiracja wynika ze słów wiersza. (...)
        Srebrne preludiumto drugi i jednocześnie główny utwór Dyptyku,którego charakter, jak pisze kompozytor, „determinowała treść tak samo zatytułowanego wiersza Kazimierza J. Węgrzyna. Forma realizowana jest we wstępnej fazie utworu oraz jego kulminacji przez 16 solistycznych, samodzielnych partii wokalnych: po prostu każdy członek zespołu śpiewa «sobie i Bogu» [...]. Srebrne preludium [...] powinno być realizowane w pomieszczeniach o dużym pogłosie (lub na wolnym powietrzu, np. w lesie!), a śpiewacy powinni stać w możliwie luźnej formacji”. (...)        

Lilianna Moll-Gerlich