Oparte są na formie repryzowej. Środkowy odcinek charakteryzuje się wstrzymaniem ruchu i wylewną śpiewnością. Jednak również części skrajne, przy całej ruchliwości, snują długooddechową arabeskę ze spokojem wynikającym z równomierności kołysania i abstrakcyjnej taneczności. Świat brzmieniowy impromptus jest „świetlisty”, poddany eufonii i eurytmii.   Utwory zostały opracowane przez I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego.