Opracowania wyróżniają się w porównaniu do tych dawniejszych bardziej profesjonalnym warsztatem. Jeżeli są łatwiejsze to nie prymitywne, a jeżeli trudniejsze, to występują tu problemy, z którymi zmierzy się chętnie każdy ambitny gitarzysta, bo pozostają one w gitarowym idiomie a nie w abstrakcyjnych trudnościach, które spotykamy niejednokrotnie w utworach, gdzie kompozytorzy nie do końca wiedzą co jest możliwe do wykonania na gitarze. Ze względów wygody wykonawczej przeważają tonacje bez znaków lub krzyżykowe. Kilkukrotnie pojawia się tonacja d-moll i raz w części tańców z opery Halka w drugiej części mamy tonację F-dur. Jeżeli mamy do czynienia z arią Ten zegar stary, którą w oryginale śpiewa bas, aranżer zdecydował się na poprowadzenie melodii w dole na niskich strunach, by pozostał efekt podobny do oryginalnego zamysłu. Lekkością opracowania wyróżnia się słynna Prząśniczka. Aranżacja jest wygodna także w szybkich arpeggiach które oddają charakter kołowrotka do przędzy. Bardzo przyjaźnie dla gitary opracowana jest też urocza Złota rybka. Sama przyjemność grania!