Relief IV

Andrzej Krzanowski w komentarzu zamieszczonym w książce programowej XVI Festiwalu Muzyki Współczesnej we Wrocławiu w 1988 wskazał na próby eksperymentowania w zakresie barwy i architektoniki w całym cyklu . W przypadku Reliefu IV eksperyment ów dotyczy przede wszystkim wyboru instrumentarium: sopranu – głosu o rozległej skali (h–des3) i dzwonów, które w takim zestawieniu występują niezwykle rzadko. Obie partie łączy podobieństwo materiału dźwiękowego, wynikającego z zastosowania interwaliki sekundowo-trytonowej, a także motywika melodyczno-rytmiczna. Wokaliza ad libitum sopranu i „śpiewające” dzwony, dopełniając się, tworzą niezwykłą i nasyconą opowieść o zadumie, tęsknocie i pragnieniach. Utwór został skomponowany na zamówienie Małgorzaty Armanowskiej, zaprzyjaźnionej z kompozytorem znakomitej śpiewaczki i wielokrotnej interpretatorki jego dzieł wokalnych. Pierwsze wykonanie utworu odbyło się z udziałem jej i perkusisty Wiktora Szmańdy podczas 26. Poznańskiej Wiosny Muzycznej w kwietniu 1986 roku.                                                  – fragment wstępu Grażyna Krzanowska