to neoklasyczna w charakterze kompozycja składająca się z siedmiu części. Doskonale nadaje się jako materiał dydaktyczny dla uczniów szkół muzycznych II stopnia, odkrywających bogate obszary kameralistyki przeznaczonej na instrumenty dęte.
Po 22 latach od pierwszego wykonania kompozycji, w 2005 roku, Józef Świder postanowił uzupełnić kwintet dwiema dodatkowymi częściami – i . Utwór przeleżał w szufladzie kolejne 11 lat, aby w końcu doczekać się nagrania, prawykonania (7 grudnia 2016, Festiwal im. Józefa Świdra w Cieszynie) oraz wydania.