Reżyserski teatr operowy w XXI wieku. Nurty i twórcy

Spis treści Wstęp Cześć pierwsza: Nurty Klasyka, elegancja, tautologia Pogłębienie ideowo-symboliczne W uścisku psychoanalizy W kręgu ideologii i polityki Totalitaryzm i przemoc Obraz, taniec, film Teatr w teatrze i koncepcja lustra Totalna farsa Brzydota, groteska, wulgarność Operowy teatr offowy Część druga: Twórcy Götz Friedrich: ojciec-założyciel teatr reżyserskiego Harry Kupfer: operowy neorealizm Andreas Homoki: teatr par excellence David Pountney: opera w wielowymiarowej współczesności Robert Carsen: teatr inteligentny i głęboki Achim Freyer: plastyczny teatr operowy z muzyką w tle Mariusz Treliński: w poszukiwaniu polskiej drogi Hans Neuenfels: obsesje genitalne i łamanie tabu Barrie Kosky: wszystko jest teatrem Calixto Bieito: kompleksy i wstrząsy Claus Guth: wieczne poszukiwania Peter Konwitschny: drugie dno ludzkiej duszy Zakończenie Literatura Spis fotografii Wykaz omówionych spektakli Summary