Książka, poświęcona jest sylwetce Marca Scacchiego (zm. 1662), skrzypka, kapelmistrza, kompozytora i teoretyka muzyki urodzonego w Rzymie a przez ćwierć wieku (1624-1649) związanego z dworem królewskim polskich Wazów. Przyszło mu tworzyć w warunkach sprzyjających działalności artystycznej, pod protektoratem monarchów szczególnie rozmiłowanych w sztuce, w okresie względnego spokoju politycznego. Scacchi był jednym z wielu przybyszy z Półwyspu Apenińskiego, którzy odegrali istotną rolę w ówczesnej Rzeczpospolitej.