Ideę tej pracy podyktowała nam potrzeba jak najbliższego poznania intencji Chopina, potrzeba pociągająca za sobą studia nad jego poglądami na sztukę i pedagogikę pianistyczną, a także nad kontekstem muzycznym i estetycznym, w który poglądy te się wpisują. Niniejsza praca opiera się wyłącznie na dokumentach, których autentyczność i ważność nie ulegają wątpliwości: kalendarzach kieszonkowych Chopina (z lat 1834, 1848 i 1849), jego korespondencji (częściowo też korespondencji George Sand), opatrzonych komentarzami z nut uczniów i przyjaciół oraz bezpośrednich świadectwach uczniów (dzienniki intymne, korespondencja, wspomnienia zapisane, przedyktowane lub przekazane ustnie). [Fragment wstępu książki]