Dualistyl

Utwór jest próbą połączenia - za pomocą zestawienia dwóch estetyk - estetyki barokowej i wywodzącej się z I połowy XX wieku estetyki francuskiego neoklasycyzmu, stąd ten dziwny tytuł utworu - ''Dualistyl''. Całość jest rodzajem pastichu wzbogaconego nowszymi osiągnięciami wyrazowymi. W opinii Profesora Józefa Ciepłuchy - utwór nie należy do bardzo trudnych, ale stawia wysokie wymagania zarówno wyobraźni, jak i sprawności technicznej wykonawców. Wymagania te są jednak - zdaniem Profesora - rekompensowane atrakcyjnością brzmieniową i wyrazową utworu. [J. Bauer]