Lata spędzone we Voiron były niezwykle płodnym okresem twórczości Spisaka i ważnym o tyle, że w licznych powstałych wówczas utworach pojawiły się i utrwaliły cechy jego stylu kompozytorskiego. Ukończone 27 lutego 1942 roku Concertino na orkiestrę smyczkową zbudowane jest z trzech części: Allegro, Andante, Allegro vivace. Tytuł sugerowałby użycie formy allegra sonatowego, jednakże zamiast opozycji tematycznej i klasycznej techniki przetworzeniowej znajdujemy tu partie koncertujące i wariacyjne. Poszczególne części mają budowę wieloodcinkową z układem repryzowym. Utwór charakteryzuje motoryka rytmiczna, stosunkowo prosta melodyka i harmonika oraz przejrzysta, lekka faktura.