Na długo przed napisaniem Passalegi nosiłam w sobie pomysł stworzenia jakiejś postaci organicznie jednorodnego łańcucha napięć muzycznych ewoluującego coraz wyraźniej w muzyczną wypowiedź, choć pod względem wysokościowym jeszcze nieoznaczoną. Tkanki łańcucha tych napięć były względnie prostej budowy, mimo to lub dzięki temu niesłychanie lekko przychodziło im generować narrację ekspresyjną, towarzyszącą mi przez cały ten prekompozycyjny czas. Po rozpoznaniu charakterystyki muzycznego potencjału tej materii uznałam ją za podobną do retoryki barokowej pod względem szlachetnej czytelności i płynności podejmowanych gestów. Zainspirowana tym, próbowałam wypowiedzieć tę materię w sposób możliwie pełny przez nakreślenie łańcucha pęczniejących napięć, odwołując się do homogenicznie wielogłosowego kwartetu smyczkowego. Aleksandra Kolbusz