Etiudy-kaprysy op. 18

Etiudy-kaprysy op. 18 Henryka Wieniawskiego w oryginalnej wersji są wirtuozowskimi kaprysami skrzypcowymi z towarzyszeniem akompaniamentu drugich skrzypiec. Akompaniament ten spełnia jednak rolę niewielką i drugoplanową, także nawet wtedy, gdy zarysowany jest w nim temat, wokół którego owijają się popisowe figuracje partii solowej, można z niego zrezygnować bez uszczerbku dla muzyki. Toteż w praktyce Kaprysy op. 18 grywane bywają prawie wyłącznie jako solowe i jako takie figurują na przykład w programach Międzynarodowych Konkursów Skrzypcowych im. Henryka Wieniawskiego. Jednakże tekst zawarty w obu partiach niejednemu skrzypkowi czy też pedagogowi nasuwał myśl przetasowania tego materiału dźwiękowego w ten sposób, aby powstały zeń dwie równorzędne partie dla dwóch skrzypków o równym poziomie instrumentalnego zaawansowania. Taką właśnie duetową wersję Kaprysów op. 18 przedstawiono w niniejszym opracowaniu. Zasadniczy tekst kaprysów i ich forma zostały zupełnie nie naruszone. Partie popisowa i akompaniująca przechodzą kilkakrotnie w toku każdego z kaprysów z rąk jednego partnera do drugiego. W niektórych punktach tych skrzyżowań zaszła potrzeba wprowadzenia minimalnych retuszów czy uzupełnień tekstowych, nie zmieniających przebiegu harmonicznego, a to dla gładszego przejścia z tekstu jednej partii do drugiej. Dzięki tym zabiegom stopień trudności wykonawczych obu partii jest identyczny. Aczkolwiek Kaprysy op. 18 w przedstawionej wersji stają się pozycją kameralną, wykonawcy nie powinni zapominać, że ich partie mają wirtuozowski charakter i wymagają pełnego blasku wykonania. Wskazówki interpretacyjne dotyczące artykulacji, smyczkowania, aplikatury i dynamiki pochodzą od redakcji, a ustalone zostały w oparciu o szereg wydań wersji oryginalnej (Peters, Universal, PWM). Irena Dubiska Eugenia Umińska