Utwory dydaktyczne Henryka Pachulskiego przeznaczone na fortepian, w szczególności Etiudy, już od czasu ich powstania są najczęściej wykonywaną, a zarazem najbardziej znaną i cenioną częścią jego dorobku. Wyrażali się o nich z najwyższym uznaniem – i stosowali je w swojej pracy pedagogicznej – m.in. Aleksander Skriabin, Siergiej Rachmaninow, Aleksander Goldenweiser i Konstantin Igumnow. Są one do tej pory wykorzystywane w szkolnictwie pierwszego i drugiego stopnia ze względu na trafne połączenie wyrazu artystycznego z celem dydaktycznym. Autor, sam będąc wybitnym pianistą i pedagogiem, tworzył kompozycje, które nie tylko opracowują wybrany problem pianistyczny, ale też dają wykonawcy przestrzeń do wyrażenia własnych emocji. Zamierzeniem redaktorów niniejszego wydania było zebranie wszystkich znanych i dostępnych etiud Henryka Pachulskiego, wydawanych wcześniej w ramach zbiorczych numerów opusowych bądź też umieszczanych oddzielnie w antologiach. Tekst nutowy oparto na zachowanych pierwodrukach. Dokonano korekt błędów typograficznych dostrzeżonych w wydaniach oryginalnych oraz dodano drobne uzupełnienia oznaczeń agogicznych, dynamicznych i łukowania w miejscach, w których ich brak wydawał się wynikać z przeoczenia autora lub niedokładności sztycharskich. Proponowana przez redaktorów aplikatura umieszczona została z myślą o dydaktycznym zastosowaniu niniejszych pozycji. Ma ona na celu wskazanie układów palcowych ułatwiających wykonanie występujących w utworach figur muzycznych w tempie docelowym oraz zasugerowanie rozwiązań idących w zgodzie z dialektyką frazowania i ekspresją kompozycji. Marek Szlezer, Bartłomiej Kominek