W Tatrach. Uwertura charakterystyczna, Op. 27 Władysława Żeleńskiego, skomponowana podczas jego studiów w Paryżu, to programowe dzieło orkiestrowe, które jednak nie opiera się na literackim pierwowzorze ani bezpośrednich cytatach z podhalańskiej muzyki ludowej. Tytuł wskazuje na nastroje i wrażenia z górskich wędrówek, które zainspirowały kompozytora podczas studenckich wakacji.

Prezentowany układ na fortepian na cztery ręce jest oryginalnym opracowaniem Żeleńskiego. Kompozytor, redukując orkiestrową fakturę, zachował klarowność i bogactwo brzmienia, oddając atmosferę monumentalności i piękna tatrzańskich krajobrazów.