Juliusz Zarębski stworzył swoje cztery Etiudy koncertowe w duchu tradycji chopinowskiej i lisztowskiej jako dzieła niosące, obok walorów pedagogicznych, dramaturgię oraz wirtuozerię wyróżniającą ten gatunek muzyczny w okresie romantyzmu.
(...)
Ponieważ rękopisy etiud nie zachowały się, niniejsza publikacja opiera się na dostępnych dziewiętnastowiecznych pierwodrukach oraz późniejszych edycjach. Z racji tego, że wydanie to pojawia się wraz z opracowaniem wykonawczym, oprócz poprawienia błędów tekstowych pozwoliłem sobie na zaproponowanie w niektórych fragmentach własnego palcowania, umieszczenie podpowiedzi dotyczących pedalizacji czy uściślenie wskazówek dynamicznych.
Fragment wstępu - Piotr Sałąjczyk