I kwartet smyczkowy C-dur op. 37

„Kwartet” powstawał w okresie głębokich przemian w postawie estetycznej Szymanowskiego, który, będąc w tym czasie skupionym na twórczości inspirowanej poezją, wciąż komponował dzieła pozbawione pozamuzycznych treści. W „Kwartecie” skoncentrował się na rozwijaniu problematyki warsztatowej: faktury, konstrukcji i formy. W utworze o prostej, trzyczęściowej budowie, przeważa nieczęsta dla Szymanowskiego powściągliwość emocjonalna, uproszczone środki harmoniczne i spokojny liryzm, przywodzące na myśl klasyczne wzory estetyczne.