'Podstawowymi pojęciami wykorzystywanymi w piśmiennictwie dotyczącym muzyki XX wieku są: ''atonalność'', ''dodekafonia'' i 'serializm''. Zacieranie różnicy między jakością brzmienia zanotowanych układów dźwiękowych a ich abstrakcyjną (konceptualną) koherencją, interpretowaną zgodnie z daną teorią relacji serialnych, spowodowało jednak rażące rozbieżności w ich rozumieniu. Wydaje się zatem, że konieczne jest przeprowadzenie analizy zakresu semantycznego owych pojęć i podkreślenie faktu, iż w piśmiennictwie muzycznym są one odnoszone bądź do abstrakcyjnych relacji serialnych, bądź do realnej rzeczywistości brzmieniowej, co powoduje podstawowe trudności w interpretacji muzyki XX wieku. [Alicja Jarzębska]