Good Night to pierwsza z dwóch kompozycji ku pamięci napisanych przez Góreckiego w roku 1990. Drugim był krótki utwór fortepianowy Intermezzo. Dobrej nocy życzył Górecki zmarłemu w 1989 roku Michelowi Vynerowi, dyrektorowi artystycznemu London Sinfonietty. Dedykacja ta jest w sposób szczególny uwypuklona w końcowym fragmencie dzieła, zawierającym muzyczny szyfr pochodzący z liter nazwiska dyrektora zespołu. Najbardziej wymowną partię posiada sopran, w usta którego Górecki włożył słowa mowy pożegnalnej Horacego do Hamleta (Dobranoc...niechaj ci do snu nucą chóry niebian, w: W. Szekspir, Hamlet, akt V, scena II) ubrane w pełne żalu i smutku dźwięki. Całość to trzyczęściowe dzieło, które znamionuje wolne tempo wykonania, co czyni je rodzajem spokojnej medytacji. [Na podstawie: A. Thomas, Górecki, Kraków 1998, PWM.]