Wiosna

Cykl czterech pieśni dziecięcych na mezzosopran zatytułowany ''Wiosna'' został skomponowany w 1951 do wierszy różnych autorów (a więc należy on do pierwszej grupy utworów). Funkcjonuje równocześnie w dwóch wersjach - z fortepianem i z orkiestrą kameralną. Pomimo zamierzonej przystępności (o której decyduje prostota melodii oraz przejrzystość faktury fortepianowej i harmoniczno-rytmiczna finezja) cechuje go wysoki poziom artystyczny, mieszczący się jednak w możliwościach percepcyjnych dzieci. Używając słów Mieczysława Tomaszewskiego, swoimi piosenkami Lutosławski ''dał serię utworów, które weszły w krwiobieg życia muzycznego, wyznaczyły linię obowiązującego poziomu, nadały wysoki ton dziedzinie traktowanej czysto funkcjonalnie. Jest w nich prostota osiągnięta przez koncentrację, nierezygnowanie ze środków, użycie bogatego ich zespołu, ale aluzyjne, liczące na wrażliwość i inteligencję słuchacza. Znika każdy dźwięk, którego mogłoby nie być, faktura staje się krucho-roślinnie cieńka, za to w dwójnasób ważna: w najcichszym nawet piano brzmieć musi każda nuta, każda jest ważna. [Krzysztof Meyer, opr.dg]