Dominuje tu gwałtowność i dramatyzm. (...) Jednak wyraziste gesty i emocjonalne erupcje podzielone są łagodnym przepływem muzyki. (...) Faktura najprostsza z prostych: w bliskim lub bardzo bliskim sąsiedztwie prawa i lewa kreślą jednogłosowo, tylko z rzadka równolegle, linie o małych odchyleniach interwałowych, w różnych miarach czasowych. [K. Tarnawska-Kaczorowska, Zygmunt Krauze. Między intelektem, fantazją, powinnością i zabawą, PWN, Warszawa 2001, fr.]