Od dawna przyjęto, że związki George Sand z Chopinem należą do historii ukazującej losy ludzi, a temat ten wydawał się wyczerpany przez obfitą bibliografię. Dorzucenie jeszcze jednego kamyka do tak już obciążonej budowli nie byłoby warte zachodu, gdyby nowe cele nie określiły zakresu odmiennych badań. Tymczasem powrót do studiów sandowskich pod wpływem wydania Korespondencji George Sand, którego dokonał Georges Lubin, otworzył niewątpliwie przed jej dziełem, tak niesprawiedliwie lekceważonym, perspektywy krytyki akademickiej. Znaczne, nieznane dotąd obszary jej aktywności intelektualnej i artystycznej zostały wydobyte na światło dzienne.