Album, którego zawartość publikujemy, przechowywany w Bibliotece Litewskiej Akademii Nauk (sygn. F-30-119), rzuca nowe światło na swoistą, a niedostatecznie jeszcze poznaną dziedzinę sztuki, jaka była muzyka organowa uprawiana w pierwszej połowie XVII w. w katolickich środowiskach na Wileńszczyźnie, a wobec niemal całkowitego braku analogicznych zródeł z innych terenów, dostarcza pośrednio informacji dotyczących całego polsko-litewskiego państwa Jagiellonów. Ten unikatowy zabytek sztuki sakralnej pozostawał niezauważony aż do końca XX w., kiedy Edmundas Laucevicius wydobył go z zapomnienia, opisując jako niezwykle cenny przykład kunsztu introligatorskiego z połowy XVII w., znaczenie zabytku jako zródła do historii kultury muzycznej zostało zaprezentowane jeszcze później, bo dopiero w roku 1999.