na fortepian Witolda Szalonka to zbiór ośmiu utworów zróżnicowanych pod względem fakturalnym i wyrazowym. Pierwotnie cykl ''miał obejmować 12 utworów (grupowanych po trzy), dedykowanych najbliższym przyjaciołom kompozytora. Słowo 'dedykacja' ma tu znaczenie szczególne. Każde z preludiów (do roku 2001 powstało ich osiem) pisane było z myślą o konkretnej osobie, stanowi jej muzyczny portret, a także kwintesencję emocjonalnego stosunku kompozytora do adresata dedykacji. Są to zatem utwory bardzo osobiste, prowokujące ich bohaterów i postronnych obserwatorów do prób zgadywania 'co miał na myśli' autor, zestawiając takie a nie inne dźwięki...'' [cyt. za: M. Dziadek, Preludia Witolda Szalonka, Muzyka Fortepianowa XII, w: Prace Specjalne Akademii Muz. w Gdańsku nr 59, 2001, s. 273-292]