Largo z opery "Xerxes"

Jednym z najpiękniejszych i najbardziej znanych fragmentów opery Haendla ''Kserkses'' jest słynne Largo. Melodyka tej arii, piękna i szlachetna w rysunku, prowadzona niemal diatonicznie, ujęta jest w proste, wciąż powracające schematy rytmiczne. Zredukowanie do minimum elementów konstrukcyjnych przy jednoczesnym silnym nasyceniu emocjonalnym (z kategorii kontemplacyjnego liryzmu) jest świadectwem geniuszu melodycznego Haendla. Wartości te zdecydowały o ogromnej popularności Larga, czego wyrazem są m.in. liczne transkrypcje instrumentalne. Kolorystyka instrumentalna dodaje melodyce arii nowych refleksów, nic nie ujmując z jej piękna. Wśród rozlicznych opracowań transkrypcja organowa wydaje się szczególnie bliska duchowi muzyki Haendla, świetnego zresztą organisty. Przejrzystej kanwie melodycznej towarzyszy równie klarowna, oparta na prostych strukturach akordowych harmonika, urozmaicona zmianami tonacyjnymi. Melodia, zdająca się ''wzlatywać'', uwiązana jest niejako w ostinacie rytmicznym głosu basowego. Utwór, aczkolwiek nie zawiera komplikacji technicznych, stawia wykonawcy duże wymagania interpretacyjne - głównie w zakresie wyważenia ekspresji i tempa.