Kompozytor dedykował swój utwór Aleksandrze Gajeckiej- Antosiewicz. Jak sam pisze, Okruchy Pamięci "przywołują rodzaj stanu emocjonalnego, który można opisać jako zagubienie, pośpiech, brak orientacji, nerwowość. Stan ten podkreśla forma złożona z czterech kontrastowych segmentów niemających ze sobą organicznych powiązań. Ponadto utwór zawiera elementy teatralne wyrażone w urywanych słowach wypowiadanych i wykrzyczanych przez wykonawcę. Pojawiają się również gesty podkreślające brak koncentracji i koordynacji"