Zbiór dziewięciu utworów adresowanych do młodych waltornistów. Zawiera kompozycje o zróżnicowanym stopniu trudności technicznych, rytmicznych i wykonawczych. Zabiegiem świadomym i celowym jest stylistyczna odmienność miniatur, dająca możliwość szerszego doboru utworów w zależności od potrzeb indywidualnego rozwoju grającego i/oraz jego gustu, utrzymanych w systemie dur-moll i tradycyjnej estetyce. Partia fortepianu stanowi integralną i logiczną całość w kształtowaniu formy, gdyż obie partie instrumentów wzajemnie się przeplatają, uzupełniają, dialogują ze sobą, są traktowane niemal zawsze równorzędnie, stąd nie sposób zrozumieć przebiegu linii melodycznej głosu waltorniowego wyjętego z kontekstu fortepianowego.