Pastorale e Danza na skrzypce i fortepian zostało skomponowane w 1999 roku. Kompozytor dedykował ten utwór prof. Mirosławowi Ławrynowiczowi, a jego prawykonanie odbyło się 8 maja 2000 roku podczas Warszawskich Spotkań Muzycznych. Wykonawcami byli Andrzej Gębski (skrzypce) oraz Bartłomiej Rybak (fortepian). Kompozytor często podkreśla, że Pastorale e Danza jest pierwszym świadomie napisanym dziełem reprezentującym trzeci nurt stylistyczny jego twórczości. Określa go jako klasycyzm postmodernistyczny charakteryzujący się uproszczeniem środków kompozytorskich zarówno w harmonii jak i melodyce. Romuald Twardowski podkreśla także, że tytuł utworu dość wiernie odzwierciedla jego charakter i nastrój: pełen temperamentu taniec (Danza), będący syntezą różnych wątków ludowych, jest poprzedzony przez Pastorale rodzaj sielanki o zmiennym nastroju. Publikacja została wydana dzięki wsparciu finansowemu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.