Sonata na skrzypce i fortepian zajmuje poczesne miejsce w dorobku twórczym Romana Maciejewskiego. Jednoczęściowa, rozbudowana kompozycja - rodzaj muzycznego poematu czy rapsodii - wyprowadzona jest z prostego motywu trzech opadających dźwięków. Ów motyw przewija się przez cały utwór, przybierając najróżniejsze postacie. W utworze można usłyszeć wpływy Szostakowicza i "góralszczyzny" Szymanowskiego. Dzięki opublikowaniu Sonaty stosunkowo mało znana twórczość Romana Maciejewskiego, bezsprzecznie wartościowa, znajdzie zwolenników, a może nawet prawdziwych entuzjastów. Jest tego warta!