Aktualność awangardy

ZAWARTOŚĆ Wstęp Rozdział 1. Tendencje awangardowe i nurty modernistyczne w muzyce XX wieku 1.1. Awangarda i modernizm – zakresy pojęć 1.2. Dwie awangardy w muzyce XX wieku 1.2.1. Periodyzacja 1.2.2. Główne nurty i przedstawiciele 1.2.3. Rola studiów eksperymentalnych, festiwali muzyki nowej i kursów kompozytorskich 1.3. Awangarda w muzyce polskiej II połowy XX wieku – osiągnięcia, twórcy, dzieła Rozdział 2. Marcin Stańczyk i Artur Zagajewski – artystyczne korzenie, drogi twórcze 2.1. Środowisko i tradycje muzyczne w łódzkim kręgu kompozytorskim 2.2. Droga twórcza Marcina Stańczyka 2.3. Droga twórcza Artura Zagajewskiego 2.4. Stańczyk i Zagajewski a łódzka tożsamość w muzyce Rozdział 3. Futuryzm i teatralizacja wykonania. Przejawy związków z awangardą w utworach Marcina Stańczyka 3.1. Muzyka tkana jako współczesna realizacja idei futurystycznych 3.2. OPERA 3 a gatunek teatru instrumentalnego Rozdział 4. Przedmioty dźwiękowe i neosonoryzm – tendencje modernistyczne w kompozycjach Artura Zagajewskiego 4.1. Nature Morte – dzieło kompozytora‐konstruktora 4.2. Stabat Mater w perspektywie sonoryzmu Rozdział 5. Zakres i sposoby nawiązania do idei modernistycznych w twórczości Marcina Stańczyka i Artura Zagajewskiego 5.1. Cechy wspólne a rozwiązania indywidualne i preferencje estetyczne 5.2. Awangarda w muzyce Marcina Stańczyka i Artura Zagajewskiego a inne przejawy idei modernistycznych Zakończenie Wykazy utworów Marcina Stańczyka i Artura Zagajewskiego Bibliografia Spis przykładów nutowych Summary Ze wstępu: „Autorka niniejszych rozważań stawia zatem tezę o aktualności awangardy w XXI wieku i jej żywej obecności w muzyce dzisiejszej. Owa aktualność awangardy może być rozumiana dwojako. Z jednej strony jest to nie tyle kontynuacja, ile świadome i swobodne korzystanie ze środków i rozwiązań wypracowanych przez kompozytorów awangardowych, a także czytelne odwołanie się do pewnych idei XX-wiecznej awangardy. Z drugiej strony to postawa buntu, kontestacji, łamanie reguł, artystyczna wyrazistość i silny indywidualizm. Wybór padł na dwóch kompozytorów związanych z Łodzią, urodzonych w drugiej połowie lat 70. XX wieku – Marcina Stańczyka i Artura Zagajewskiego oraz ich postawy twórcze. Na przykładzie czterech kompozycji, przeznaczonych na różne składy wykonawcze i reprezentujących różne gatunki, ale napisanych w zbliżonym czasie (lata 2010–2013), autorka starała się wykazać związki ich muzyki z nurtami awangardy XX wieku i zbadać, na ile są one przez kompozytorów uświadomione i zamierzone. Innym z celów było wypełnienie luki w wiedzy teoretycznomuzycznej na temat najnowszej twórczości kompozytorskiej, która do tej pory – z kilkoma wyjątkami – omawiana była przez krytyków i muzykologów skrótowo, na łamach tekstów publicystycznych.”