Historię polskiej muzyki współczesnej łatwo widzieć w następstwie prostych opozycji. Awangarda kontra reakcja, sonoryzm kontra nowy romantyzm, taśma kontra orkiestra. Przypadek Andrzeja Dobrowolskiego (1921–1990) podważa owe dialektyczne układy i wyłamuje się z porządku (podobnie zresztą jak casus Tomasza Sikorskiego czy Romana Haubenstocka-Ramatiego). Kompozytor przenosi elektroakustyczne faktury na zespoły instrumentalne, a minimalistycznymi zmianami kreuje intensywny nastrój. Kolejne Muzyki Dobrowolskiego na różne obsady przedstawiają bardzo konsekwentny proces poszerzania własnego oryginalnego świata dźwiękowego. Jednakże są to struktury stabilne i przejrzyste tylko pozornie - warto wsłuchać się w nie głębiej i pojedynczo. Oglądany z różnych stron i z różnym światłem kryształ – metafora Varèse’a trafnie opisuje także utwory polskiego kompozytora.
Spis utworów:
1. Music for String Orchestra and Four Groups of Wind Instruments (1964) [06:42]
2. Music for Strings, Two Groups of Wind Instruments and Two Loudspeakers (1966-67) [06:21]
3. Amar. Music for Orchestra No. 2 (1970) [07:50]
4. Music for Orchestra No. 3 (1972-73) [08:34]
5. A-LA. Music for Orchestra No. 4 (1974) [09:56]
6. Music for Orchestra No. 6 (1981-82) [09:29]
Wykonawcy:
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach
Polska Orkiestra Radiowa
Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie