Pamięć z brązu

Pamięć z brązu Agaty Zubel to wyjątkowa kompozycja, która w nowatorski sposób eksploruje dźwięk jako alegorię przemijania. W centrum tego dzieła znajduje się carillon – instrument o niezwykłym charakterze, który, będąc świadkiem historii, symbolicznie staje się jej strażnikiem. Dźwięk w tej kompozycji nie tylko opowiada, ale również otacza, penetruje przestrzeń i czas, tworząc ulotne narracje, które trwają tak długo, jak długo pamięta je słuchacz.

Zubel podkreśla, że dźwięk "się dzieje" – jest dynamiczny, ulotny, ale jednocześnie nośnikiem historii i emocji. Carillon, dzięki swojej wyjątkowej akustyce i fizyczności, staje się narzędziem wyzwalania dźwięków z przeszłości i ich ponownego tworzenia w nowym kontekście. Pamięć z brązu to głęboka refleksja nad przemijalnością, historią i ulotnością dźwięku jako medium.