Clair de lune jest trzecią cześcią słynnej Suite bergamasque. Za datę powstania przyjmuje się rok 1890, jednak ostateczna wersja została wydana w 1905 roku. Liczne transkrypcje Clair de lune zostały wykonane w różnych wariantach instrumentacji. Twórczość francuskiego kompozytora charakteryzowała się zatarciem konturów melodycznych, symbolizmem, art nouveau i muzyką egzotyczną. Wydanie urtekstowe.