Death in Venice

Death in Venice na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2017) to utwór inspirowany filmem Śmierć w Wenecji Luchina Viscontiego – obrazem zrealizowanym w 1971 roku na podstawie noweli Tomasza Manna. O odwołaniu się do dzieła słynnego reżysera kompozytor pisze następująco: „Wielokrotnie bywałem w Wenecji na Biennale Sztuki, ale dopiero w tym roku udało mi się odwiedzić wyspę Lido. Chciałem koniecznie obejrzeć słynny Grand Hotel des Bains i poczuć klimat dawnych czasów. Niestety w 2010 roku, czego nie wiedziałem, hotel ten został zamknięty i do tej pory czeka na renowację. […] Z uczuciem żalu, że nie udało mi się wejść do środka, poszedłem na hotelową plażę, na której zmarł główny bohater – kompozytor Gustav von Aschenbach. Z dawnych czasów nie pozostało nic. […] Po godzinie dwudziestej plaża była tak samo pusta i martwa jak Grand Hotel des Bains. Siedziałem na piasku patrząc w horyzont. Wówczas pustka zaczęła napełniać się dźwiękami. Moja własna muzyka przeplatała się z Gustava Mahlera i motywami z Tristana i Izoldy Richarda Wagnera..."   Marcel Chyrzyński (fragment wstępu do wydania Death in Venice