Utwory na fortepian i wiolonczelę, WN

Utwory na fortepian i instrumenty smyczkowe Chopina powstawały zwykle na konkretną okazję, zawdzięczając istnienie potrzebom repertuarowym określonych osób. Wyjątkiem jest Sonata g-moll na wiolonczelę, ostatni przeznaczony do druku utwór kompozytora, dzieło odbijające od jego stylu dotychczasowego, wysoce refleksyjne, wynik wyobraźni wkraczającej w rejony postromantyczne. Utwory kameralne Chopina należą do żelaznego repertuaru koncertowego.   Wydanie źródłowo-krytyczne zredagowane przez Jana Ekiera i Pawła Kamińskiego na podstawie rękopisów, kopii zatwierdzonych przez samego Chopina i pierwszych wydań. Jego celem jest przedstawienie twórczości Chopina w autentycznym kształcie. Wersja miniaturowa nie zawiera komentarza źródłowego ani wykonawczego.  Tom zawiera głos wiolonczeli. Opracowanie głosu wiolonczeli: Roman Jabłoński.