Dwa kaprysy op.3

Kaprysy op. 3 są swego rodzaju odpowiedzią na ówczesne zapotrzebowania repertuarowe skrzypka, początkującego koncertującego wirtuoza i kompozytora. Odnajdziemy w nich pełen wachlarz technik gry obu rąk: dwudźwięki, akordy, gamy, pasaże etc. Ponadto te kompozycje o dość rozbudowanej formie charakteryzują się wyjątkową śpiewnością, inwencją melodyczną, sporo w nich gry legato, która przy tak dużym nagromadzeniu trudności technicznych wymaga od grającego świetnego opanowania gry prawej ręki. Kaprysy op. 3 niewątpliwie są doskonałym materiałem dydaktycznym do poszerzenia i udoskonalenia warsztatu skrzypcowego, zarówno w domowym zaciszu, jak i na estradzie. Dodatkowym atrybutem jest obecność instrumentu akompaniującego – w tym wypadku zapewne ukochanej przez Karola Lipińskiego wiolonczeli. Jej partia nie została tak bardzo naszpikowana technicznymi trudnościami. Z powodzeniem może być wykonywana przez uczniów szkół muzycznych I lub II stopnia oraz studentów.