Pierwszy utwór w którym Chopin zmierzył się z orkiestrą jako z partnerem fortepianu. Na nieśmiałe potraktowanie partii orkiestry wpłynęły założenia stylu brillant, programowo eksponującego partię solową. Szczególnie pięknie brzmią te fragmenty utworu, w których fortepian zostaje pozostawiony samemu sobie. 

Wydanie źródłowo-krytyczne zredagowane przez Jana Ekiera i Pawła Kamińskiego na podstawie rękopisów, kopii zatwierdzonych przez samego Chopina i pierwszych wydań. Jego celem jest przedstawienie twórczości Chopina w autentycznym kształcie. 

Wariacje w układzie na jeden fortepian znajdują się w tomie 15 A XIVa, a wersja z wyciągiem fortepianowym w tomie ''Utwory koncertowe'' 32 B VII. Głosy orkiestrowe dostępne do wypożyczenia w Bibliotece Materiałów Orkiestrowych PWM w Warszawie.