Mazurki komponowane były przez Chopina nieprzerwanie od 1825 do 1849 roku. Wyszedłszy od gatunku na wpół użytkowego, przeznaczonego do tańca, stały się formą liryki refleksyjnej, wypowiedzi najbardziej osobistej. Stanowią wyraz tęsknoty Chopina za krajem rodzinnym. Charakteryzują się ograniczeniem środków fakturalnych, miniaturowością i przejrzystością formy, kondensacją środków harmonicznych, prostotą, ale i sublimacją wyrazu.

Wydanie źródłowo-krytyczne zredagowane przez Jana Ekiera i Pawła Kamińskiego na podstawie rękopisów, kopii zatwierdzonych przez samego Chopina i pierwszych wydań. Jego celem jest przedstawienie twórczości Chopina w autentycznym kształcie.