Fuga op. 11

Kompozycja Franciszka Lessla należy do wczesnej fazy stylu brillant, który z jednej strony w zakresie sztuki wykonawczej bazuje na osiągnięciach epoki klasycyzmu, z drugiej zaś zapowiada nowe techniki, które staną się fundamentem dla późniejszych wirtuozów. Fuga op. 11 nie jest pomyślana jako wprawka polifoniczna, ale jako monumentalny utwór koncertowy. Wydana w 1812 roku, pochodzi z okresu wzmożonego zainteresowania kompozytora twórczością fortepianową.