II Koncert skrzypcowy

II Koncert, choć pod każdym względem różny od I Koncertu, jednak podobnie wyróżniał się na tle ówczesnej muzyki europejskiej. Centralny element konstrukcji, rozbudowana cadenza, dzieli jednoczęściowy w zasadzie utwór na dwa różne pod względem charakteru i materiału segmenty: pierwszy zbliżony jest do formy wariacji, drugi do ronda. Niezależnie od tego podziału, każdy segment zawiera quasi-przerywnik odrębną cząstkę powolną, po której następuje kontynuacja przerwanego wątku. Obecność elementów folkloru podhalańskiego nadaje utworowi szczególny koloryt. Od czasu do czasu pojawiają się charakterystyczne dla Szymanowskiego wzloty uczuciowe, ale generalnie w muzyce Koncertu panuje ton obiektywny i rzeczowy, klarowność myśli, jasna, słoneczna aura i uśmiech, choć nie brak w niej także delikatnej liryki.