Karłowicz

Mieczysław Karłowicz (1876–1909) – jeden z najwybitniejszych polskich symfoników, postać nieco tajemnicza w swej złożoności: późny romantyk i pozytywista zarazem, introwertyk i aktywny działacz społeczny, wrażliwy skrzypek i odważny taternik wytyczający nowe szlaki górskie, jeden z pierwszych narciarzy wędrujących po Tatrach, współtwórca TOPR-u, fotografik, literat, publicysta… Tragiczna, przedwczesna śmierć sprawiła, że pozostawił dorobek kompozytorski nieduży, lecz wyjątkowego formatu – młodzieńcze pieśni, Koncert skrzypcowy, Symfonia „Odrodzenie” i sześć poematów symfonicznych zajmują wyjątkowe miejsce w literaturze muzycznej. Kochająca go matka mówiła, że „jego muzyka, jak on sam – do dna smutna”. Czy rzeczywiście? Anna Woźniakowska śledzi rozwój i losy Mieczysia – Miecia – Mieczysława z nadzwyczajną empatią, pozwala czytelnikowi dyskretnie wejrzeć w bogatą, skomplikowaną naturę człowieka, którego działalność do dziś imponuje niebywałym rozmachem, a przejmujące utwory – nasycone tematyką niespełniającej się miłości, tęsknoty i śmierci – dotykają szczytów piękna i esencji życia ludzkiego.

Anna Woźniakowska – absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie (teoretyk muzyki), wieloletni kierownik Redakcji Muzycznej i Redakcji Programów Artystycznych Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie. Była stałym recenzentem muzycznym „Echa Krakowa” i „Dziennika Polskiego”, współzałożycielem i redaktorem „Miesiąca w Krakowie”. Obecnie publikuje teksty w czasopismach: „Kraków i Świat”, „Ruch Muzyczny” i „Nowe Książki”, oraz na portalu www.annaomuzyce.pl. Jest autorką haseł w Encyklopedii Muzycznej PWM i Encyklopedii Krakowa PWN oraz dziewięciu książek, m.in. Trzeba umieć marzyć. Rozmowy z Markiem Stachowskim (2005), Rzeki płyną różnymi korytami. Rozmowy z Adamem Walacińskim (2008), Kraków zasługuje na operę (2014), 75 lat Filharmonii Krakowskiej (2020).