Kwartet smyczkowy

W kwartecie kompozytor stosuje swobodnie szereg technik, m.in. dwunastodźwiękową, stosownie do założeń emocjonalnych utworu. Stąd obserwujemy w Kwartecie szeroki zakres chwytów, niewarunkowanych z góry narzuconą doktryną. Część pierwsza Kwartetu spokojne, liryczne Andante jest najbardziej konsekwentna jeśli idzie o zastosowanie techniki dwunastodźwiękowej. Część druga Allegro oparta niemal wyłącznie na pizzicato, bazuje również na serii dwunastodźwiękowej, ale wykorzystywanej znacznie swobodniej niż w części pierwszej; pojawiają się w niej epizody odbiegające od seryjności. W części trzeciej, obok nowego materiału, pojawia się materiał części pierwszej. Część ta rozwija się w kilku ogniwach, zakończonych swobodną kodą. Kwartet Tadeusza Bairda został po raz pierwszy wykonany przez Warszawski Kwartet Tadeusza Wrońskiego w lutym 1958 roku. (Książka programowa II Międzynarodowego Festiwalu Warszawska Jesień, 1958)