Skomponowany w 1948 roku na zamówienie Związku Kompozytorów Polskich Kwintet na flet, obój, klarnet, róg i fagot, kompozytor dedykował Marcie Thibault matce swojej żony Andrée. Utwór ten uznawany jest za jeden z najlepszych XX-wiecznych polskich kwintetów dętych. Ujęty jest w trzech częściach: Allegro moderato, Andante, Andante-Allegro, przy czym część ostatnia jest najbardziej rozbudowana. Całość kompozycji, utrzymanej w pogodnym charakterze, cechuje równorzędne traktowanie instrumentów, przejrzysta faktura, migotliwa kolorystyka, wyrazista artykulacja oraz ruchliwa motoryka (głównie w częściach skrajnych). W ramach budowy wieloodcinkowej na stosunkowo niewielkiej przestrzeni zestawiane są bloki akordowe z odcinkami w fakturze homofonicznej i polifonizującej. Podstawą kształtowania formy jest motyw. Związki funkcyjne, mimo elementów tonalności dur-moll, są zatarte, a rolę czynnika porządkującego przebieg melodyczno-harmoniczny pełnią struktury ostinatowe. Prawykonanie Kwintetu miało miejsce 10 października 1949 roku w Krakowie.