Le Carnaval Russe op. 11

''Karnawał rosyjski'' op. 11 powstał w 1852 r. podczas wielkiego rosyjskiego tournée koncertowego siedemnastoletniego wirtuoza. Utwór składa się z 12 wariacji osnutych na temacie rosyjskiej pieśni ludowej ''Po ulice Mostowoj''. Temat - żywa melodia (allegro), zawadiacka, pełna temperamentu, doskonale nadaje się do burleski, jaką jest ''Karnawał rosyjski''. Poszczególne wariacje to dźwiękowa ilustracja barwnych, niekiedy wręcz jarmarcznych scenek, wywołujących u słuchacza nieodparcie wizję wesołej maskarady zapustnej. W utworze tym zademonstrował Wieniawski niespotykaną pomysłowość w fakturze, zmianach temp, tonacji i nastrojów.  Niewyczerpana jest inwencja młodego kompozytora w efektach techniki wirtuozowskiej. Zapierające dech figuracje, feeryczne podwójne staccata, łańcuchy trylów, efektowne pizzicata lewą ręką, pochody flażoletów - to tylko niektóre z nich. Niektóre z wariacji nazwać można charakterystycznymi - war. 7, w całości grana sul ponticello, przywodzi na myśl ulicznego grajka, war. 8 z tremolandem, ludowy instrument - bałałajkę, zaś war. 11 jako żywo kojarzy się z grą na pile. Temat należy grać ''tres fantastiquement'', a całość nieprzypadkowo określona została przez kompozytora jako ''wariacje i improwizacje humorystyczne''. W tym wydaniu partia akompaniamentu powierzona została fortepianowi. Kompozytorska wersja na orkiestrę jest dziś rzadziej wykonywana.