Lullaby for Anne-Sophie

'Kołysanka dla Anne-Sophie (Lullaby for Anne-Sophie) to utwór napisany w 1989 roku, niewydany za życia kompozytora, który przechowywała w rękopisie Fundacja Paula Sachera w Bazylei. Po Łańcuchu II na skrzypce i orkiestrę (1985) oraz instrumentacji Partity (1988) był to trzeci utwór skomponowany z myślą Anne-Sophie Mutter, wybitnej niemieckiej skrzypaczce. Sama artystka wspominała, że utwór był prezentem ślubnym od Witolda Lutosławskiego i wiązał się z bezsennością, spowodowaną przez zespół nagłej zmiany strefy czasowej (jet lag syndrome). Jak pisze Krzysztof Meyer, niespełna czterdziestotaktowa Kołysanka jest kompozycją pełną piękna, a zarazem wyrafinowania. Słyszalne są w niej wszystkie cechy późnej twórczości Lutosławskiego: długooddechowa melodia, harmonia oparta na misternie zbudowanych wielodźwiękach oraz nieregularny rytm w partii skrzypiec. Odzywają się także echa dawniejszych utworów, jak na przykład jednostajny, 'kołysankowy' ruch trioli w partii fortepianu na początku utworu, przypominający pierwszą z Pięciu pieśni do słów Iłłakowiczówny.'' Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu ''Lutosławski 2013 - Promesa'', realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.