monada 3

Cezary Duchnowski uczynił komputer swym równorzędnym artystycznym partnerem, a mianowicie – „kompozytorem nowych instrumentów”. Zaprogramowana maszyna improwizuje wspólnie z sopranistką (Agatą Zubel) i pianistą (Duchnowskim). Człowiek proponuje konkretne brzmienia, melodie i harmonie – w oparciu o tematy przedstawione w partyturze. Maszyna zaś słucha go uważnie i włącza się do zabawy przez zwielokrotnianie i przekształcanie w czasie rzeczywistym partii sopranu i fortepianu. Nie jest już pozbawioną duszy maszyną dźwiękową, lecz muzyczną sztuczną inteligencją. Michał Mendyk, Krzysztof Komarnicki   Utwór otrzymał I nagrodę na 10. Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej, Rzym, 2004.