I Symfonia napisana przez Sikorskiego zaraz po studiach, pod względem harmoniki oraz koncepcji formalnej nawiązuje do tradycji późnoromantycznej. Wzorując się na Franciszku Liszcie i Cezarze Francku, kompozytor stosuje tu tematy cykliczne, czyli myśli powracające w kolejnych częściach dzieła, a syntetycznie zebrane w kunsztownym finale.