O Emmanuel

Partytura studyjna nie upoważnia do kopiowania i sporządzania głosów wykonawczych. W celu legalnego nabycia większej ilości partytur chóralnych, po preferencyjnych cenach dla zespołu, prosimy wysłać e-mail pod adres: handel@pwm.com.pl lub zajrzeć tutaj   Utwór powstawał w latach 1996-1998 jako jedna z Siedmiu Wielkich Antyfon Adwentowych. Dedykowany Janowi Łukaszewskiemu i Scholi Cantorum Gedanensis zabrzmiał po raz pierwszy w ich wykonaniu podczas VII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Sakralnej Gaude Mater w Częstochowie w 1997 r. Antyfony według ''Mszału Rzymskiego'' z 1956 są ''płomiennym wołaniem do Mesjasza, a zarazem przedziwnie określają Jego właściwości i chwalebne Imiona''. Charakterystyczne zawołanie, od którego rozpoczyna się każda z nich powoduje, że niekiedy określa się je po prostu antyfonami ''O''. Łukaszewski wykorzystuje tę partykułę w pierwszym, wstępnym odcinku, w którym litera ''o'' jest wielokrotnie śpiewana na zmianę z bocca chiusa. Dalej, w niespokojnym, utrzymanym w szybkim tempie fragmencie stopniowo wprowadzane są najpierw osobne sylaby, a nawet poszczególne głoski, zanim słowo pojawi się w całości. Sprawia to wrażenie, jakby z wielkim pietyzmem najpierw było ono przygotowywane, rozłożone na osobne brzmienia i następnie scalane. Następny fragment, prezentujący już całość łacińskiego tekstu, trwa krócej niż początkowy. Surową, ascetyczną aurę uzyskuje kompozytor poprzez eksponowanie interwału kwinty, na którym opiera się zasadniczy motyw utworu, obsesyjnie powtarzany i ulegający coraz większym wychyleniom, aż do oktawy. We wkładce do płyty wydawnictwa ''Acte Prealable'', na której zarejestrowany został cały cykl ''Antyfon'' kompozytor pisze: Powtarzalność myśli muzycznych i słów zwalnia tempo zdarzeń, wydłuża czas - jest on zatrzymany, zawieszony, rozważany. [...] Ograniczenie, czasem do kilku dźwięków lub akordów, sprawia, że te dźwięki zyskują nową głębię i nowy czas.