Ukiyo-e

...Nie poddając się przygnębieniu, jak tykwa płynąć z nurtem rzeki to właśnie nazywamy światem, który przemija. (Asai Rioi - Opowieści przemijającego świata). Inspiracją do napisania mojego utworu były japońskie drzeworyty ukiyo-e, czyli obrazy przemijającego świata z okresu Edo (XVII w.), aż do początku ery Meiji (1868 r.). Drzeworyty te są kwintesencją klimatu życia codziennego i kulturalnego tamtych czasów. Stara Japonia widziana w blaskach i cieniach ówczesnego życia ożywa na nowo. W mojej kompozycji zainspirowałem się drzeworytami japońskimi na wszystkich poziomach. Od strony formalnej i fakturalnej nawiązałem do techniki ich tworzenia - aby dzieło uzyskało ostateczny kształt kolorystyczny należy każdą z barw nałożyć na papier osobno. Do każdego koloru używa się nowej deski. Mój utwór jest dekonstrukcją drzeworytu: składa się z 10 fragmentów, z których pierwszy jest jego ostateczną wersją. Kolejne fragmenty, to składowe pierwszego obrazu, które symbolizują poszczególne kolory ukiyo-e. Od strony emocjonalnej nawiązałem z kolei do estetyki japońskiej. Kiedy na naszym kontynencie wznoszono budowle z marmuru, które miały przeżyć wszystkich królów Japończycy zachwycali się przemijalnością. Miała ona charakteryzować każdą sztukę. Ta wrażliwość emocjonalna powiązana ze smutkiem i melancholią wynikała z zetknięcia się z ulotnością piękna zewnętrznego. [Marcel Chyrzyński]